ABAELARDUS Perrus

ABAELARDUS Perrus

et Arnoldus Brixiensis, praererquam quod in Deo Compositionem statuerent, ac Personarum Deitatis tradus, ita ut Pater Deus esset gradu summo, Filius minore, Spiritus S. infimo; Pelagianam insuper haeresin renovabant et mortem Christi non λν´τρον, sed exemplum tantum patientiae fuisse quod imitemur, et incentivum dilectionis mutuae delirabant circa A. C. 1110. et 1143. a Bernardo et Anselmo refutati, vide Bern. de Lib. Arbitri et Gratia ac Epistolâ 190. ut et infra vore Abaillardus. Sententiam Abaelardi de Trinitate postmodum sequutus est Guil. Porretanus Episcop. Pictaviens. damnatus Concilio Rhemensi A. C. 1148. et confutatus a Bernardo. Palinodiam cecinit. Magdeb. Centur. XII.